'Ik vind het leuk om mensen te helpen!'

“Het lijkt me leuk om eens een stukje te schrijven voor de Koerskrant. Ik wil graag beginnen met mezelf voor te stellen. Ik ben Silja, 37 jaar en vrijgezel. Ik kom uit Leek. Ik heb een huurwoning en woon gezamenlijk met mijn hond en poes. Ik onderhoud zelf het huishouden binnen en buiten. 1x per week heb ik hulp van een schoonmaakster.

Ik ben vrijwilliger bij Cosis als maatje en ook bij Europa Kinderhulp. In de zomervakantie kan een kindje dan bij mij gratis vakantie vieren. Ik kijk daar altijd erg naar uit en vind dit heel leuk om te doen. Verder doe ik aan streetdance en tennis bij het G-team. Ik wandel graag met de hond in het bos of ga fietsen. Vorig jaar januari ben ik met mijn eigen mini-bibliotheek begonnen.

Ik werk vanaf 2003 bij Novatec. Ik heb meerdere keren gewerkt buiten Novatec. Momenteel werk ik binnen bij Novatec op Inpakafdeling 2, dit bevalt mij erg goed. Ik heb een licht verstandelijke beperking en krijg ambulante begeleiding. Ik ben heel zelfstandig, maar bij sommige dingen heb ik een beetje hulp nodig, een steuntje in de rug.”

De redactie van de Koerskrant wilde hier meer van weten! Onze razende reporter sprak met Silja over haar vrijwilligerswerk.

“Voor Cosis ben ik al meer dan 5 jaar maatje van dezelfde man, vertelt Silja. “Om de week doen we leuke dingen samen. We wandelen, kijken tv, kletsen wat of doen een computerspelletje. Mijn maatje is heel afwachtend. Hij kan absoluut niet tegen onverwachte dingen. Dus als ik wat wil doen, moet ik het voorzichtig voorstellen. Het heeft wel even geduurd voordat hij me vertrouwde. Maar nu gaat het goed, ik merk dat hij wat opener is. Ik vind het leuk dat ik hem zo kan helpen.”

Blote voeten-pad
Silja is ook vrijwilliger bij de stichting Europa Kinderhulp. In de zomer- en decembervakantie  krijgt ze dan logees. “Het zijn altijd kinderen die toe zijn aan een onbezorgde vakantie. Ze hebben gescheiden ouders, wonen in een internaat of er zijn andere problemen thuis. Ze wonen vaak op een flat en komen niet veel buiten. Ik heb het nu vier keer gedaan, steeds met kinderen tussen de 5 en 9 jaar. Ik doe van alles met ze. We gaan naar het blote voeten-pad, naar een struisvogelboer, naar Nienoord. Er is genoeg te doen hier!”

Troosten
Vorig jaar had Silja een meisje te logeren dat heel bang was om vies te worden. “Ze wilde per se niet met haar blote voeten in de modder. Toen ze uitgleed, was het helemaal mis. Gelukkig kon ik haar wel troosten. Maar daaraan merk je dat deze kinderen wel wat meegemaakt hebben. Als het nodig is, kan ik gelukkig altijd bellen met een coach van de stichting. Dat is fijn. Het meisje komt trouwens deze zomer weer. Ze heeft het dus wel naar haar zin gehad bij mij!”